Serbia pełna jest bogactw naturalnych, endemicznie występujących gatunków roślin i zwierząt oraz ciekawych formacji geologicznych. Nie sposób wymienić wszystkie atrakcje, jakie oferuje Serbska przyroda, poniżej przedstawiamy kilka dla zaostrzenia apetytu:

Tara

Tara to park narodowy położony na zachodzie Serbii (na granicy z Czarnogórą), którego głównym punktem jest góra o tej samej nazwie. Góra Tara należy do łańcucha Gór Dynarskich i rozciąga się na 50 km,  z wieloma punktami widokowymi o średniej wysokości 1200 m.n.p.m. Jej najwyższym szczytem jest  Kozji Rid, położony 1591 m.n.p.m.. Tara to jedno z najbardziej malowniczych miejsc Serbii, doskonała do wspinaczki, spacerów, jazdy konnej, kajakarstwa i wielu innych. Na terenie parku organizowane są rejsy statkiem po kanionie rzeki Driny oraz jeziorze Perućac, gdzie można cieszyć się niezwykłymi widokami.

W okolicy parku znajdują się urocze wioski, w których możemy znaleźć zakwaterowanie i spróbować regionalnych specjałów. Najbardziej niedostępna z wiosek, Jagoštica, znajdująca się na zboczu góry Tara, na granicy z Bośnią i Hercegowiną, otoczona jest z trzech stron rezerwatami przyrody, a na północnej i zachodniej stronie majestatycznym kanionem rzeki Driny. Park Tara zajmuje 19.200 hektarów, z których 13 tys. hektarów pokryte jest lasem. Tara jest domem dla 140 gatunków ptaków, 28 gatunków ryb i 58 gatunków ssaków, w tym największej populacji niedźwiedzia brunatnego w Serbii.

Park Narodowy Tara to nie tylko nietknięta przyroda, ale także wiele zabytków, datowanych od epoki neolitycznej aż po współczesność. Najważniejsze z nich to Monastyr Raca i nekropolis w Perucacu i Rastistu, które są nominowane do listy światowego dziedzictwa UNESCO.

Sport i aktywny wypoczynek na terenie Parku Narodowego Tara:

Piesze wycieczki: Jako teren górski Tara oferuje oczywiście wiele szlaków, dzięki którym można dostać się do fantastycznych punktów widokowych i poznać lepiej mieszkańców lasów (należy jednak uważać na żmije i niedźwiedzie!). Najważniejsze punkty widokowe parku to Banjska i Biljeska skała, Sjenic, Crnjeskovo, Oslusa i Predov Krst.

Sporty wodne: Sztucznie stworzone jezioro Zaovine, znajdujące się na wysokości 1080 metrów z pewnością docenią wielbiciele spokojnego wypoczynku na łonie natury, gdzie nie dotarły jeszcze tłumy turystów. Jeziora Zaovine i Perućac są doskonałe do uprawiania sportów wodnych, w tym zyskującego na popularności  stand up paddlingu. Można też wynająć kajaki lub pontony i ruszyć na spływ!

Sporty ekstremalne: Wielbiciele przygód z pewnością docenią takie atrakcje jak Kanion rzeki Raczy, który jest niezwykle piękny, ale również niebezpieczny. Zalecamy zwiedzanie kanionu z doświadczonym we wspinaczce przewodnikiem!

Jeździectwo: Tuż przy Monasterze Świętych Serbskich na górze Tara znajduje się klub jeździecki „Dora”.

Ścieżki rowerowe: W zachodniej Serbii oznaczonych jest 15 ścieżek rowerowych o łącznej długości aż 400 km, a przy ścieżkach zbudowane są schronienia dla rowerzystów i turystów, co sprawia, że jest to region szczególnie atrakcyjny dla miłośników aktywnego wypoczynku. Możliwe jest wypożyczenie rowerów na miejscu.

Narciarstwo: Wiele tras narciarskich prowadzi od Centrum turystycznego Kaluđerske Bare na wysokości 1059 metrów.

 

Kopaonik

Park Narodowy Kopaonik znajduje się w centralnej Serbii, a swoim zasięgiem (11.810 hektarów) obejmuje najwyższe części masywu górskiego, otoczone rzecznymi dolinami rzek: Ibry, Josanicy, Toplicy i rzeki Brzećkiej. W Parku żyje 91 endemicznych i 82 subendemiczne gatunki roślin. Na najwyższych wzgórzach Kopaonika żyje również żyworodna jaszczurka, zamieszkująca jedynie najwyższe góry Europy, złoty orzeł, górski skowronek,  krzyżodziób i inne gatunki zwierząt. Kopaonik to jednak przede wszystkim najbardziej znane w Serbii centrum narciarskie, co nie oznacza, że nie warto odwiedzić go również latem, kiedy turystów jest mniej i możliwy jest bliski kontakt z przyrodą.

 

Đerdap

Park  Narodowy Đerdap znajduje się na wschodzie Serbii, na granicy z Rumunią przy rzece Dunaj. Đerdap to wspaniałe widoki, piękna trasa, idealna na wycieczkę motocyklem (Đerdapska magistrala), nietknięta przyroda i mało uczęszczane (choć niesłusznie!) górskie szlaki. Wzdłuż rzeki odwiedzić można kilkanaście urokliwych wsi, jak i kilka miasteczek z rozwijającą się infrastrukturą turystyczną. Przy mieście Golubac znajduje się zbudowana na skale nad rzeką twierdza o tej samej nazwie, gdzie zginął  Zawisza Czarny. Tablicę, upamiętniającą legendarnego polskiego rycerza można obejrzeć przy twierdzy, jest na niej również napis w języku polskim.

Żeglarstwo: Miasto Golubac, znajdujące się przy parku Đerdap to też centrum żeglarstwa, gdzie co roku odbywa się zlot żeglarzy. Nic w tym dziwnego, Ponieważ właśnie przy Golupcu Dunaj jest najszerszy (6500m), co wraz z wietrzną pogodą sprawia, że warunki dla żeglarzy są idealne.

Trasy rowerowe: Przez park prowadzi trasa rowerowa Eurovelo,

Góra Rtanj

Góra Rtanj to niezwykła formacja górska na wschodzie Serbii, należąca do łańcucha serbskich Karpat. Ze względu na jej niezwykły, piramidalny kształt, związanych jest z nią wiele legend, wierzono między innymi, że rany leczą się tam szybciej, a pod jej powierzchnią znajduje się zakopany zamek czarnoksiężnika, który został w nim uwięziony wraz z ogromnym skarbem. Można to miejsce porównać do Stonehenge, według wyznawców filozofii NewAge w górze Rtanj znajduje się piramida, emitująca tajemniczą energię, dzięki której można ochronić się w przypadku końca świata. Bardziej przyziemnie nastawionym turystom spodoba się piękny widok, rozciągający się z góry Rtanj oraz ruiny kapliczki św. Jerzego.

 

Miasto Diabła – Đavolja Varoš

Đavolja Varoš jest jedyną tego rodzaju formacją skalną w Europie, nominowaną przez Serbię do nowej listy siedmiu cudów świata. Wysokie piramidy (2-15m), będące śladem działalności wulkanicznej, zbudowane są z nietrwałej skały, która uległaby szybkiej erozji, gdyby nie 'czapeczki’ z bardziej odpornego materiału, jakimi są uwieńczone. Oczywiście z tak niezwykłą formacją związanych jest wiele legend i przesądów. Dwa naturalne źródła, które występują w okolicy również zyskały diabelskie nazwy: Woda Diabła oraz Czerwone Źródło (to ze względu na wysoką zawartość minerałów, nadającą wodzie czerwonawą barwę).